یـــگـــانـــه دخــتـــرِ مــوسی بـگــیــر دست مرا

                    شـــــفــیـــعِ جـــنـّـــتِ کــبـــری بگیر دست مرا

تـــــو آن هــمــیــشه کَرَم، من همیشه نوکر تو

                    مــــرا بـــزرگ نـــوشــتــــه اســـــت ذره پرور تو

کــنــیـــز بــــود اگـــر مــــادرت، کــنــیـــزِ تو بود

                    هــــزار حــضـــرت مــریـــم کــنــیـــزِ مـــــادر تو

تـــو آنــقــدر عــظــمــت داشــتـــی کـه از مادر

                    فـــقـــط امـــام رضــــا مــــی­شـــود بـــــرادر تو

و از مــیـــان پـــســـرهــــای مـــوســــی جعفر

                    فــقــط امـــــام رضــا بــــود ســـــایــه­ی سر تو

خـــدا کـنــد که نـــگــیــرد به چــوبِ نـاقه سرت

                    خــــدا کــنــد کــــه نــگـیــرد به سنگ معجر تو

خـــــدا کــنــد کــه ایـــنــجــا پــرت به در نخورد

                    شــبــیــه مـــادرِ زیـنــب، ســرت بـــه در نخورد

(علی اکبر لطیفیان)

1-خيلي سخت است که بگوييم امام چه شخصيتي داشت اما او شخصيتي والا داشت واحساس ميکردم که نوري او را احاطه کرده وهر جا که او قدم مي گذاشت آن هلال هم به دنبال او مي رفت. (به نقل از حسن حماده)
2-امام خميني با شخصيتي فقيه وسياسي شناخته شد و دنيا،نياز به وقت داشت تادرک کند که اين عالم دين ،فرمانروايي ايران است وايران را يک نظام ديني اداره خواهد کرد نظامي که تاکنون نظيرش را نديده بود.
(به نقل از روحاني)
3-زندگي خصوصي امام خميني از دور بين هادور ماند ظاهرا اين خواسته او تا لحظه وفاتش بود،حتي افراد خانواده اش هم تا زماني که امام زنده بود از آمدن به جلوي دوربين ومصاحبه کردن پرهيز مي کردند. (به نقل از غلامعلي رجايي)

4-ويژگي برجسته امامانس با قرآن بودنشان بود،شايد تعجب آور باشد که امام روزي 7بار قرآن مي خواند وروزي 3 جزء قرآن را تلاوت مي کردند. (به نقل از سيد حسن خميني)

5-امام بسيار شوخ طبع بودند شايد اين را کسي به چشم نديده باشداما با فرزندانش شوخ طبعي مي کردند وبابچه ها بسيار مهربان بودند وبا بچه ها با زبان خودشان حرف مي زدند وبازي ميکردند.

6-زماني که ما وارد منزل مي شديم امام به دخترشان عرض مي کردند که زهرا جان،من به مادر شما مديون هستم وزماني که بچه ها پيش ايشان مي رفتند از آنها مي خواستتند که اول به مادرشان سري بزنند اگر به او سري نزدند هيچ مشکلي نبود. (به نقل از مصطفوي)

7-نظم امام به صورت ثانيه اي بود،يعني اگر امام ساعت 1 ظهر براي ناهار مي آمدند اگر اين ساعت 1ربع مي گذشت خانواده مي دانستند که براي امام مشکلي پيش آمده بود و وقتي به دنبالشان مي رفتند مي ديدند که با يک مراجعي به بحث مشغول هستند.اگر براي امام مي خواستند چاي بياورند از امام سئوال مي کردند که آيا چاي بياوريم وامام جواب مي دادندکه: هنوز چند ثانيه اي به خوردن چاي مانده است. (به نقل از رجائي)

8-امام در وقت نماز شب بسيار گريه مي کردند وشدت گريه ايشان طوري بود که دستمال کاغذي براي پاک کردن اشکهاي ايشان کافي نبود وبايد حوله اي کنار دست ايشان مي گذاشتند واين طبيعتاخانواده رامتاثر ميکرد.
(به نقل از حسن خميني)

نوشته: منا قطره ، اعظم پايا ،محبوبه مفيدي

نقل است که درمنزل امام خمینی رحمه الله در نجف یک فرش قدیمی بودکه روزی آن را شسته و روی پشت بام پهن کردند. وقتی آن را پایین آوردند وسط فرش پاره شد، خانم امام که این وضع را دید به امام گفت: آقا! اجازه می دهید این فرش را بفروشیم و به جای آن فرش نو بخریم؟ امام با همه احترامی که برای همسرشان قائل بودند جواب منفی دادند و فرمودند فرش را بدوزید در اتاق پهن کنید.