امروز فکرم را به صلیب خواهم کشید به جرم اندیشیدن….

و دلم را در خود حبس کرده ام به جرم بهانه گیریهای وقت و بی وقتش، به جرم آرزوهای بی پایانش 

نیستهای زندگیم بی دلیل برایم وجود شده اند…

جای نقطه چینهای دفتر خاطراتم بگذار خالی بماند….

دیگر روزهای دلتنگیم دارد طولانی می شود

میخواهم از پیله ای که با افکار پریشان دور خود بافته ام بیرون بیایم.چون دیگر خسته ام. 

میخواهم پروانه باشم حتی اگر یک روز عمر کنم